Η φωνή στο κεφάλι μας είναι σαν ένα ατίθασο άλογο που μας πάει όπου θέλει αυτό. Από τη στιγμή που θα το δαμάσουμε, μπορούμε και να το ιππεύσουμε και η γνώση γίνεται εργαλείο για επικοινωνία, που μας πηγαίνει εκεί όπου εμείς θέλουμε να πάμε.