ΑΤΤΙΚ

Στις 28 Αυγούστου του 1944, ενώ η Ελλάδα βρισκόταν ακόμη υπό γερμανική κατοχή, ο Αττίκ περπατώντας στο δρόμο σκόνταψε πάνω σε ένα Γερμανό στρατιώτη. Αυτός εκνευρίστηκε τόσο πολύ που άρχισε να ξυλοκοπεί τον μικρόσωμο Αττίκ. Ο Αττίκ επέστρεψε αιμόφυρτος στο σπίτι του. Το τελευταίο διάστημα ο Αττίκ έπαιρνε ηρεμιστικά βερονάλ για να κοιμηθεί. Εκείνη τη νύχτα, μετά το συμβάν, η περήφανος Αττίκ δεν άντεξε, πήρε μεγαλύτερη ποσότητα ηρεμιστικού και δεν ξύπνησε ξανά.

Μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Αττίκ είναι: η παπαρούνα, της μιας δραχμής τα γιασεμιά, είδα μάτια, ζητάτε να σας πω, μαραμένα τα γιούλια, τα καημένα τα νιάτα. Το τραγούδι «τρεχαντήρι» ο Αττίκ το εμπνεύστηκε στο Καψάλι το 1920, όπου παραθέριζε και διέμενε στον πίσω γιαλό, στο σπίτι Μαρή. Ο Αττίκ πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, η οποία γυρίστηκε το 1944, λίγο πριν πεθάνει. Ήταν μια σχεδόν αυτοβιογραφική ταινία για τον Αττίκ, η οποία διασώζεται μέχρι τις μέρες μας.

 Πολλοί ξέχασαν….άλλοι δεν τον έμαθαν ποτέ… Αυτό με έκανε να σκεφτώ τα λόγια του συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρίγο
''Τα τραγούδια του Αττίκ, προϊόντα μιας πολυτάραχης ζωής, ξεχειλίζουν από ένα έντονο συναισθηματισμό κι εκφράζουν την αγάπη και το ρομαντισμό μιας υπερευαίσθητης ψυχής.Θα ήταν ευχής έργο κι άλλοι σύγχρονοι δημιουργοί να ασχοληθούν με τα τραγούδια του Αττίκ, έτσι ώστε ο έντονος λυρισμός και ρομαντισμός που τα διακρίνει να πλημμυρίσουν τις μέρες μας, ποτίζοντας με τα δάκρυα της ευαισθησίας του την στεγνή εποχή μας.''..(Δημήτρης Βαρβαρίγος ,συγγραφέας)
Αφιερώνω αυτό το αγαπημένο αν και ξεχασμένο τραγούδι σε όλους όσους τον αγάπησαν, αλλά και σε όλους που δεν τον γνώρισαν μα ούτε καν έχουν ακούσει για αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη!!!ΑΤΤΙΚ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=uYBQPK_0o-w

 Παπαρούνα

 Την πρωτόειδε μ' ολοκόκκινα ντυμένη
καλλιτέχνης με κεφάλι αυτός ψαρό
κοριτσάκι αυτή μικρό να μαζεύει ζωηρό
παπαρούνες σε κάποιο αγρό.

Οι διαβάτες την κοιτούσαν μαγεμένοι
και περνούσαν μ' ένα βήμα σιγανό
μ' αυτός μέσ' το δειλινό είπε μ' ύφος ταπεινό
στο λουλούδι το ζωντανό:

Παπαρούνα χαρωπή
οι διαβάτες που διαβαίνουν
σ' αγαπούνε μα σωπαίνουν
και κανένας δε θα σου πει,

Παπαρούνα φλογερή,
παπαρούνα ζηλεμένη
ο διαβάτης που προσμένει,
άλλην δε ζητά να βρη.

Δεν τον άκουσε η δροσάτη παπαρούνα
εμεγάλωσε και πίστεψε πολλά
λόγια ενός απατηλά, ύστερ' άλλου πιο τρελά
κατρακύλησε χαμηλά.

Ξεπεσμένη στου θεάτρου τη φουρτούνα
κει που χόρευ' ένα βράδυ στη σκηνή
σάμπως άκουσε βραχνή να της λέει μια φωνή
απ' τη σάλα τη σκοτεινή.

Παπαρούνα σκυθρωπή,
οι διαβάτες που διαβήκαν
σ' αγαπήσαν μα σ' αφήκαν
βουτηγμένη μεσ'τη ντροπή.

Παπαρούνα σκυθρωπή,
παπαρούνα μαραμένη
ο διαβάτης που προσμένει
άλλην δε ζητά να βρει

Στίχοι: Αττίκ
Μουσική: Αττίκ
Πρώτη εκτέλεση: Κάκια Μένδρη