Η αγάπη είναι σαν ένα πουλί που πετάει. 

Η ελευθερία του είναι ολόκληρος ο ουρανός. 

Μπορείς να πιάσεις το πουλί, να το βάλεις σε ένα όμορφο χρυσό κλουβί και να φαίνεται ότι είναι το ίδιο πουλί που πετούσε ελεύθερα και είχε όλο τον ουρανό δικό του. 

Αλλά μόνο θα φαίνεται ότι είναι το ίδιο πουλί, δεν θα ‘ναι το ίδιο. 

Θα το έχεις σκοτώσει. 

Του έκοψες τα φτερά. 

Του στέρησες τον ουρανό. 

Και τα πουλιά δεν νοιάζονται για το χρυσάφι σου. 

Όσο πολύτιμο και αν είναι το κλουβί σου, είναι σκλαβιά. 

Αυτό ακριβώς κάνουμε με την αγάπη μας: Φτιάχνουμε χρυσά κλουβιά.

 Φοβόμαστε επειδή ο ουρανός είναι απέραντος.

 Ο φόβος είναι ότι το πουλί μπορεί να μην επιστρέψει. 

Για να το ελέγχεις, πρέπει να είναι φυλακισμένο.