''Καμιά ζωή δεν έχει καταστραφεί
εκτός από εκείνη που έχει πάψει
να εξελίσσεται…''  Oscar Wilde.

 Όλες οι εν ενεργεία ευφυΐες μοιράζονται ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, ένα χάρισμα που συνήθως παραβλέπουμε: την ικανότητα σύνθεσης.
Ο μαθηματικός είναι σε θέση να εξάγει μέσα από ένα δάσος αριθμών τον βασικό τύπο που εξηγεί τη λειτουργία τους. Με τον ίδιο τρόπο, οι ήρωες ενός καλού λογοτέχνη συνθέτουν αρχέτυπα με τα οποία ταυτίζονται οι αναγνώστες. Από τη μεριά του, ο επαγγελματίας ρήτορας κάνει μια σύνθεση κάθε ακροατηρίου και ξέρει πώς να επικεντρώνει τα σχόλιά του.
Αυτό είναι το κλειδί της καλλιτεχνικής και διανοητικής ανάπτυξης, αλλά και της καθημερινής νοημοσύνης.
Αν εξετάσουμε οποιαδήποτε συγκρουσιακή κατάσταση, θα δούμε πως η επίλυσή της εξαρτάται από τη σύνθεση που της έχει γίνει, δηλαδή από το πόσο έχουμε συλλάβει τα βασικά στοιχεία της.
Ένα πρακτικό παράδειγμα είναι ο άνθρωπος που αποτυγχάνει επανειλημμένα με τους συντρόφους του, αλλά δεν κάνει τον κόπο να ψάξει τα κλειδιά για να κατανοήσει πού βρίσκεται το πρόβλημα. Ένας άνθρωπος με ελάχιστη ή καθόλου ικανότητα σύνθεσης θα αποδώσει τα συμβάντα στην κακή τύχη ή στην κακόβουλη συμπεριφορά της άλλης πλευράς. Δε θα μπορέσει να συμπεράνει ποιό είναι το κοινό στοιχείο ανάμεσα στις καταστάσεις που έζησε και να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες αλλαγές για να μην επαναληφθούν.
Οι άνθρωποι που δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους βαλτώνουν και αναγκάζονται να επαναλάβουν πολλές φορές τις ίδιες καταστάσεις, όπως ο Μπιλ Μάρεϊ στην Ημέρα της μαρμότας.
  Για να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας το κλειδί είναι να συνθέτουμε, να καθαρογράφουμε το μάθημα που πήραμε από όσα μας συνέβησαν και να συνεχίζουμε.

πηγή: ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ